Gliondar

Ag siúil ar gconair choille trathnóna geimhridh,
caonach fíorglas mór thimpeall: ar stocaí na gcrainn,
ar na carraigeacha, sna locháin uisce.

An cosán go léir mar srútháin glas os mo chomhair;
sámh ar mo shúile, ciúin i mo chluasa, bog ar bhoinn mo chosa.
Anseo is ansiúd, paistí geal buíglas le solas ghréine

– meangaidh gáire ar aghaidh an nádúir –
iad ag rith aerach mar coileáin a bhí ann
agus mise líonta leis an gliondar a thagann leis an radharc sin.